Kulturalnie mówiąc przepraszam w zamian dostajesz oburzenie i kilka niemiłych słów…
Uśmiechając się do obcych jesteś uznawany za wariata…
Cieszysz się ze szczęścia innych – co za dziwny człowiek…
Pewnie ile osób tym ta lista robiła by się dłuższa i dłuższa, aż zapełniła by kilkanaście kartek A4.
Generalnie jestem osobą wierzącą w drugiego człowieka, wierzę w jego dobro, bezinteresowność i szczerość. Jednakże kiedy zdarza mi się, chcąc nie chcąc, uczestniczyć w sytuacjach takich jak wyżej i jeśli one przeważają nad tymi lepszymi to zaczynam wątpić…
Mówią, że jeśli jest się pozytywnym, szczerym i uśmiechniętym człowiekiem to takich samych ludzi do siebie przyciągasz. Tak, zgadzam się z tym, jednak wraz z tymi dobrymi przyciąga się tych mniej miłych.
Moja mama zawsze mi powtarza, że jak się ma miękkie serce to trzeba mieć również twardą tylną cześć ciała.
scarf&t-shirt Zara / pants Medicine Everyday Therapy similar here/ shoes Converse / bag Tommy Hilfiger / watch Calvin Klein / sunglasses Polaroid / lipstick MacCosmetics
fot. Dominik
Nie podróżuje dużo po świecie, ale ilekroć jestem w innym kraju to jest mi przykro i smutno, że my Polacy, mając duży potencjał nie potrafimy cieszyć się z życia, z tego co mamy w sobie, jakimi jesteśmy ludźmi i co robimy, jak to ładnie pokazują inne narody.
Czy tak ciężko jest uśmiechnąć się do drugiego człowieka, przepuścić kogoś w drzwiach kiedy mówi przepraszam, podziękować komuś za miły gest? Niestety wielu osobom sprawia to kłopot.
Wczoraj w jednej z warszawskich kawiarni pojawiła się bezdomna, które podeszła do dwóch Panów pijących kawę przy stoliku prosząc o to aby kupili jej najmniejsza kawę, gdyż zmarzła (był chłodniejszy dzień) i chciała się ogrzać. Panowie nie wykazali chęci pomocy, wręcz przeciwnie przepędzając kobietę, i udając że nic się nie wydarzyło.
Kobieta podeszła do mnie, siedziałam obok. Kobieta zapytała kulturalnie czy nie kupiłabym jej małej kawy. Przez jej twarz przemawiała szczerość i błaganie. Zachciało mi się płakać. Powiedziałam jej, żeby poczekała kilka minut, kupiłam jej kawę i przyniosłam jej ciepły kubek. Nie jestem w stanie Wam opisać jaką wdzięczność przez nią przemawiała. Jej szkliste oczy mówiły więcej niż nie jedno słowo. Ja oczywiście nie mogłam powstrzymać łez ….
Ludzie, których w kawiarni o tej porze było mnóstwo, albo udawali, że sytuacji nie widzą, albo patrzyli na mnie a w ich myślach brzęczały słowa: dała się naciągnąć, naiwniaczka ….
Nie chce Was namawiać do tego samego. Chciałam tylko zwrócić Wam uwagę na to, że czasami nasz mały gest znaczy dla kogoś wiele. Może czasami wystarczy jeden uśmiech, mała czarna kawa, bez której ty przeżyjesz a dla kogoś jest to pierwszy ciepły kubek napoju od kilku dni…
Podsumowując rozważania zastanawiam się czy dobry człowiek to już w dzisiejszym świecie rzadkość? Czy mamy racje wierząc w człowieka czy raczej jesteśmy naiwnymi luzerami ?
Ja chyba tkwię po środku. Z jednej strony chciałabym wierzyć, ze dobro w człowieku istnieje, tylko nie każdy potrafi je okazać, natomiast z drugiej strony nie chciałabym przez to być uznawana za naiwna osobę, która wierzy w mrzonki.
Sądzę, że w życiu musimy doświadczać wielu sytuacji, tych lepszych i tych gorszych. Skłaniają one do przemyśleń oraz uczą na przyszłość. Zdobywamy różne doświadczenia. Po ciemnych chmurach i burzy zawsze wychodzi słońce i piękne błękitne niebo. Każda niemiła sytuacja zostanie kiedyś zapomniana a ta lepsza przywraca wiarę.
Grunt to żyć w zgodzie ze sobą.
Życzę Wam samych przyjaznych kontaktów międzyludzkich.
Jestem ciekawa jakie Wy macie przemyślenia i doświadczenia w powyższym temacie? Podzielcie się swoimi historiami.
Ciekawostka: Zdjęcia zostały zrobione w przepięknym parku Rydza-Śmigłego w Warszawie. Park należy do najmłodszych miejskich parków stolicy. Powstał w okresie powojennym, w latach 1952-1964, wg projektu zespołu architektów w składzie: Alina Scholtzówna, Zygmunt Stępiński i Longin Majdecki. Park tworzy kilka dużych układów ogrodowych na warszawskim Powiślu, połączonych kładkami dla pieszych z innymi śródmiejskimi parkami i ogrodami (źródło: polskaniezwykla.pl).
Cudownego weekendu,
Ściskam,
Weronika
